چرا نباید فرهنگیان و دانش اموزان به راهپیمایی اربعین بروند؟

•یکی می گفت نذز یک درخت در سال دارم سالی یک درخت می خواهم بکارم اگر نرسیدم یا نتوانستم هزینه اش را می پردازم می خواهم سالی یک درخت به اسم من کاشته شود.•یکی می گفت نذر افطاری دارم برای این کار حتی یک جعبه کوچک خرما می تواند خوب باشد دوستی می گفت: شخصی که الان به رحمت خدا رفته هر سال موقع روزه و رمضان تعدادی جعبه کوچک خرما می گرفت و به خانواده هایی که دوست داشت یک جعبه خرما می داد به امید ان که موقع افطار یکی روزه اش را با خرمای او باز کند.•دانش اموزی هم می گفت یک جعبه خرما گرفتم دوست داشتم بدهم به یکی از همکلاسی هایم مردد بودم به چه کسی بدهم فکری کردم واسم تمام بچه های کلاس مان را روی برگه ای نوشتم به خواهر کوچولوی خودم  گفتم یکی را بردار و فردا نذرم را ادا کردم و به بچه های کلاس هم گفتم چی شد که فقط به فاطمه افطاری دادم. + نوشته شده در چهارشنبه بیست و چهارم فروردین ۱۴۰۱ ساعت 10:23 توسط سید حسین اخوان بهابادی  |  چرا نباید فرهنگیان و دانش اموزان به راهپیمایی اربعین بروند؟...

کاش مدارس تیزهوشان و نمونه به صورت مجازی هم شکل می گرفت یا به عبارتی در کنار حضور در مدارس معمولی دانش اموز بتواند از امکانات این گونه مدارس هم استفاده کند و از خوراک بیشتر بهره مند شود.بعضی از دانش اموزان روستایی یا شهری که دارای این گونه مدارس نیستند به خاطر مشکلات جداشدن از خانواده در سنین پایین، شخص دانش اموز یا اعضای خانواده خصوصا والدین وارد ازمون این مدارس نمی شوند و یا حتی در صورت ورود و قبولی عطایش را به لقایش می بخشند و این یعنی از دست رفتن یک منبع بسیار ارزشمند که واقعا مهم تر ازمعادن طلا و جواهر است قدر این منابع انسانی را کشورهای پیشرفته دانسته اند اما اجرای این ایده می تواند فواید بیشماری در پی داشته باشد از جمله دانش اموزی که توسط مدیر مدرسه دانش اموزش را محصل مدرسه ی خاص معرفی می کند می تواند حکم رهبر و هدایت کلاس و مدرسه را برعهده بگیرد و نیز برای ماندن در این گونه مدارس تلاش بیشتری انجام دهد انگیزه های مطالعه در این وضعیت تغییر می کند چرا که دانش اموزان کلاس هم می تواند با قبولی در ازمون بر افتخارات خود بیفزایند و حداقل این که سطح تلاش و درس خود را افزایش دهند اما برای اجرای این طرح ابتدا در یکی از استان ها به صورت ازمایشی بهتر است انجام شود و در نهایت با رفع مشکلات ان و گرفتن تاییدیه بتواند در کشور پیاده گردد اما ناگفته نماند که ادم های معمولی در مقابل تغییرات مقاومت می کنند ولی کشورهایی که مراحل پیشرفت را طی کردند اغوش خود را برای تغییرات در جهت بهبودی باز نمودند.و ایران اسلامی ما هم باید با فکر باز و برنامه ریزی مشکلات را رفع و در ارتقا همه جانبه گام بردارد. + نوشته شده در شنبه سوم اردیبهشت ۱۴۰۱ ساعت 22:32 توسط سید حسین اخوان بهابادی &n چرا نباید فرهنگیان و دانش اموزان به راهپیمایی اربعین بروند؟...

اَللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِن عِلمٍ لا يَنفَعُامتحان نهایی علوم تجربی حدودا سال 1395 بود سوالات ازاستان یزد امده بود من مراقب امتحان بودم یکی از سوالات امتحان مرا متعجب کرد سوال، تقریبا به این صورت بود که کدام یک از موارد زیر پای بیشتری دارد؟الف)پشه ب)کک ج)کنه د)عنکبوت ه)خرچنگبا دیدن این سوال آهی کشیدم و به مدیر مدرسه که در کنارم ایستاده بود گفتم اگر کشور ما به خاطر همین سوال به جایی نرسد جای هیچ گونه حرف و حدیثی نخواهد گذاشت واقعا دانش اموزان ما، تمام یادگیری های مورد نیاز برای زندگی را کسب کردند که اکنون نوبت به پاهای پشه و کک رسیده است مگر پاهای کک و پشه چقدر مهم است اصلا این حشرات را باید گرفت و زیر پا له کرد بعد ادامه دادم مگر چند نفر از این دانش اموزان می خواهند حشره شناس شوند که این مطلب به این مهمی در کتاب امده است واقعا بچه های ما همه چیز را یاد گرفته اند و فقط همین مانده بود بعد به خانم مدیر گفتم وقتی دانش اموزانی تصمیم گرفتند حشره شناس شوند تعداد پاها که سهل است بروند تک تک سلول های بدن حشره را هم بشمارند یادم امد نیمه دوم دهه ی شصت،خودم در رشته تجربی درس می خواندم در درس فیزیک مبحثی داشتیم تحت عنوان چگونگی تشکیل سراب که روی ان کلی بحث می شد بعد از دیپلم، دوران دانشگاهی و زندگی همیشه با خود می گفتم ایا تمام چیزهای مورد نیاز برای زندگی را یادگرفته بودی که همین موضوع سراب فقط مانده بود و همواره با نوعی حسرت که چرا وقت و زمانم را با چنین چیزهایی هدر دادم مواجه می شدم ان زمان ها وقتی با کلی مشکل برمی خوردم که باید ان را حل می کردم و نااگاهی در ان مورد ازارم می داد به هرچی سراب و فیزیک بود بد و بیراه می گفتم دو سه سال پیش حول وحوش سال 98 متنی دیدم که به مقایسه اموزش چرا نباید فرهنگیان و دانش اموزان به راهپیمایی اربعین بروند؟...